کد مطلب:36920 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:92

گنجینه پرسمان » اهل بيت

گفته مي شود : لفظ [ الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاه و يوتون الزكاه و هم راكعون ] جمع است , حال چگونه بر امام علي (ع ) اطلاق مي شود با اينكه او مفرد است ؟

1 - جـوابـش اين است كه عرب تعبير جمع را براي مفرد نيز مي آورد والبته اين , به خاطر نكته اي است كه اقتضاي اين معني را دارد . 2 - شـاهـد بـر ايـن معني , قول خداي تعالي در آيه مباهله است (1) كه لفظ ابناء , نساء و انفس بر حسنين , فاطمه و علي بالخصوص اطلاق شده و اين مطلب , اجماعي است و مورد اتفاق همه است (2) . و اين اطلاق براي تعظيم شان آنها انجام شده است . نظائر اين استعمالات قابل احصاء و جمع آوري نيست (3) . اين , از ادله جوازاطلاق لفظ جمع بر مفرد است در صورتي كه نكته اي اقتضا كند . 3 - نـكته بسيار دقيق و لطيفي در آيه مورد بحث است و آن اينكه اين آيه با الفاظ جمع آمد نه مفرد , بدين خاطر كه اين حقيقت خود , از ناحيه خداوند ,براي عده زيادي از مردم , رحمت و مـرحمت است , زيرا بدگويان علي , دشمنان بني هاشم و سائر منافقان و حسودان و كساني كـه مـي خـواسـتند خود پيش بيفتند ,طاقت آن را نداشتند كه اين واقعيت را با صيغه مفرد بـشـنـونـد , چـه در ايـن صورت جايي براي مشتبه ساختن حقيقت و محلي براي به گمراهي انـداخـتـن , وجودنداشت , و در اين حال - به سبب مايوس شدن آنها از خواسته خود - ممكن بود وضـعي از ناحيه آنان به وجود آيد كه عواقب آن موجب وحشت بر اسلام شود , لذا به صيغه جمع آورده شـد با اينكه براي مفرد بود تا از اين وضع پيشگيري گردد , سپس نصوص و تصريحات ديگري , پشت سر هم , به عبارات مختلف , و در مقامات متعددصادر گرديد تا امر ولايت را بين آنان تدريجا پخش نمايد . و ايـن , هـمـچـنان ادامه داشت تا اينكه خداوند در روز غدير دين را كامل نمود ونعمت را تمام فرمود . ايـن روش پيامبر (ص ) در رساندن اين واقعيت , همان روش حكيمان است در رساندن مطالبي كه ابراز آن براي مردم سخت مي باشد . اگـر ايـن آيه با عبارت مخصوص مفرد بود , هرگز حاضر به شنيدن آن نبودند ,انگشتان را در گوش مي گذاشتند و سخت با كبر و غرور از آن روي مي پيچيدند . ايـن نكته كه گفته شد , اختصاص به اين آيه ندارد بلكه در تمام آياتي كه در قرآن حكيم , درباره فضائل علي و اهل بيت (ع ) آمده , جاري است . 4 - و هـيچگاه نمي توان نصوصي را كه بر شما خوانديم و آنچه نخوانديم - همچون نص غدير و نصوص وصيت - , تاويل نمود . خـصـوصا كه اين نصوص با اخبارمتضافر و متناصر كه خود به تنهائي از نصوص صريح كمتر نيستند , تاييدمي شوند . و كسي كه بر اينها با ديده انصاف بنگرد , همينها را ادله اي قاطع وبرهاني ساطع و روشن بر حق مي يابد .

---

المراجعات / ترجمه محمد جعفر امامي ( حق جو و حق شناس )
موسوي عاملي - سيد شرف الدين 1 - سوره آل عمران آيه 61 . 2 - رجـوع كنيد به صحيح ( مسلم ) كتاب الفضائل باب فضائل علي بن ابي طالب ج 15 ص 176 ط مـصـر بـا شرح نووي , صحيح ( ترمذي ) ج 4 ص 293 ح 3085 و ج 5 ص 301ح 3808 , شواهد الـتـنـزيـل ( حـاكـم حـسـكاني حنفي